วันอาทิตย์ที่ 5 ธันวาคม พ.ศ. 2553

ดิฉันไม่ได้กระแดะ~~~แต่เป็นนางประแดะรตี~~





























สวัสดีจ้า!!!!

ดิฉันเป็นแบบนี้ของดิฉันมานานแล้วเจ้าค่ะ บางวันอยากจะแอ๊บแบ๊ว แอ๊บบ๊อง ก็ว่าไป
บางวันอยากจะแนวๆ ก็ว่าไป แต่งไป แต่ถึงอย่างไรที่สุด ดิฉันก็กลับมาสู่จุดเริ่มต้นของดิฉันอย่างเดิม
ไม่ได้อยากแอ๊บความเป็นคนไทยออนไลน์ดอกนะเจ้าคะ เพราะดิฉันเป็นของดิฉันโดยกมลสันดานแล้วเจ้าค่ะ แต่ไม่ใช่ไทยจ๋านะเจ้าคะ เพราะดิฉันก็ต้องก้าวทันโลกบ้าง ฮ่าๆ ดิฉันเรียนชอบภาษา ปริญญาตรีเรียนวิชาเอกภาษาไทย วิชาโทการท่องเที่ยว ส่วนปริญญาโท เรียนวรรณคดีไทย ตอนนี้ทำวิทยานิพนธ์ไม่จบ หัวบาน งานก็จะทำ วิทยานิพนธ์ก็จะทำ คนที่บ้านก็อยากจะตัดญาติขาดมิตรกับดิฉันไปให้รู้แล้วรู้รอด ฮ่าๆ ที่เขียนน่ะ เศร้านะ แต่จะทำอย่างไรได้ ก็เลือกทางเดินของตัวเอง จริงมั๊ย ( พูดอีกก็ถูกอีก) เหอๆ

นี่แนะ เห็นภาพแล้วนึกถึงนางประแดะ ก๊ากๆ



" สูงระหงทรงเพรียวเรียวรูด

งามละม้ายคล้ายอูฐกะหล๋าป๋า

พิศแต่หัวตลอดเท้าขาวแต่ตา

ทั้งสองแก้มกัลยาดังลูกยอ

คิ้วก่งเหมือนกงเขาดีดฝ้าย

จมูกละม้ายคล้ายพร้าขอ

หูกลวงดวงพักตร์หักงอ

ลำคอโตตันสั้นกลม

สองเต้าห้อยตุงดังถุงตระเครียง

โคนเหี่ยวแห้งรวบเหมือบบวบต้ม

เสวยสลายาจุกพระโอษฐ์อม

มันน่าเชยน่าชมนางเทวี "



บุญรักษาค่ะ




ไม่มีความคิดเห็น: